Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Duo Reges: constructio interrete.

Si enim ad populum me vocas, eum. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nemo igitur esse beatus potest.

Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Cur igitur, cum de re conveniat, non

malumus usitate loqui?

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Quare conare, quaeso. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Haec quo modo conveniant, non sane intellego.

Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? De hominibus dici non necesse est. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;

Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri

potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.