Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Utram tandem linguam nescio? Summus dolor plures dies manere non potest? Audeo dicere, inquit. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Sed tamen intellego quid velit. Urgent tamen et nihil remittunt. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Est, ut dicis, inquam.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Velut ego nunc moveor.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Et quidem, inquit, vehementer errat; Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quae cum essent dicta, discessimus. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.

De vacuitate doloris eadem sententia erit. Quibus ego vehementer assentior. Quaerimus enim finem bonorum. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Eam stabilem appellas. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Verum

esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Comprehensum, quod cognitum non habet? Sed ad illum redeo. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quare ad ea primum, si videtur; Duo Reges: constructio interrete. Itaque dicunt nec dubitant: mihi sic usus est, tibi ut opus est facto, fac. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Bork Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. An hoc usque quaque, aliter in vita? Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Sin aliud quid voles, postea. Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Venit ad extremum; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sin aliud quid

voles, postea. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Maximus dolor, inquit, brevis est. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum, idem pluribus verbis exponere. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Urgent tamen et nihil remittunt. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.