Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ut aliquid scire se gaudeant? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Sedulo, inquam, faciam. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Bork Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Efficiens dici potest. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Sed haec in pueris; Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Non laboro, inquit, de nomine.

Sin aliud quid voles, postea. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quo modo autem philosophus loquitur? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. De quibus cupio scire quid sentias.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Sed emolumenta communia esse dicuntur,

recte autem facta et peccata non habentur communia. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Duo Reges: constructio interrete. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis. Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Hic ambiguo ludimur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Comprehensum, quod cognitum non habet? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius.

Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Bork Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. At habetur! Et ego id scilicet nesciebam! Sed ut sit, etiamne post mortem coletur? Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Haeret in salebra. Respondeat totidem verbis. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Tu quidem reddes; Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;