Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio.

Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Deinde dolorem quem maximum? Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Certe non potest. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Erit enim mecum, si tecum erit. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quid, quod homines infima fortuna,

nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos commodius agimus. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duo Reges: constructio interrete. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Odium autem et invidiam facile vitabis. Itaque fecimus. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Ecce aliud simile dissimile.

Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Suo genere perveniant ad extremum; Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Sin aliud quid voles, postea. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Erat enim Polemonis. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nam ista vestra: Si gravis, brevis; In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano.

Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Bork Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Non potes, nisi retexueris illa. Sin autem ad animum, falsum est,

quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Primum divisit ineleganter; Quid de Pythagora? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Contineo me ab exemplis. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia.