Tollenda est atque extrahenda radicitus. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.

Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Verum hoc idem saepe faciamus. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Duo Reges: constructio interrete. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Tubulum fuisse, qua illum, cuius is condemnatus est rogatione, P. Id enim natura desiderat. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quo igitur, inquit, modo? Nihilo magis. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.

Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus viderent, quonam gaudio complerentur, cum tantopere eius adumbrata opinione laetentur? Facit enim ille duo

seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Id mihi magnum videtur.

An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Quibus ego vehementer assentior. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. At coluit ipse amicitias. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Cui Tubuli nomen odio non est?