Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quod iam a me expectare noli. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Quis Aristidem non mortuum diligit?

At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; An hoc usque quaque, aliter in vita? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.

Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; At ego quem huic anteponam non audeo dicere; Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Sed ad rem redeamus; Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste

vivi, nisi honeste vivatur? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Duo Reges: constructio interrete. Quae contraria sunt his, malane?

Non risu potius quam oratione eiciendum? Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; At hoc in eo M. Ecce aliud simile dissimile. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia.

Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Verum esto; Summae mihi videtur inscitiae. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Comprehensum, quod cognitum non habet? Ea possunt paria non esse.

Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Quod iam a me expectare noli. Minime vero istorum quidem, inquit. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat.

Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. At iam decimum annum in spelunca iacet. Atqui iste locus est, Piso, tibi

etiam atque etiam confirmandus, inquam; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

Sed ego in hoc resisto; Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.