Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Duo Reges: constructio interrete. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Suo enim quisque studio maxime ducitur. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Idemne, quod iucunde? Quae contraria sunt his, malane? Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Sed ad illum redeo. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Minime vero, inquit ille, consentit. Quis enim redargueret? Ostendit pedes et pectus. Dici enim nihil potest verius. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem.

Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Bork Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Et homini, qui ceteris

animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.

Summus dolor plures dies manere non potest? Eaedem res maneant alio modo. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Summus dolor plures dies manere non potest? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quod vestri non item. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem, Diodorus vacuitatem doloris. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quis enim redargueret? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Quis est tam dissimile homini. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Summus dolor plures dies manere non potest? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te

reprehenderim. Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. An tu me de L. Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant.