Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Bork Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Minime vero istorum quidem, inquit. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Quo modo autem philosophus loquitur? Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quo modo autem philosophus loquitur? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Praeclare hoc quidem. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Sed nunc, quod

agimus; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Comprehensum, quod cognitum non habet? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Quamquam ex omnibus philosophis Stoici plurima novaverunt, Zenoque, eorum princeps, non tam rerum inventor fuit quam verborum novorum. Duo Reges: constructio interrete.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Ita prorsus, inquam; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Oratio me istius philosophi non offendit;

Confecta res esset. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.