Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quid adiuvas? Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Invidiosum nomen est, infame, suspectum.

Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Nulla erit controversia. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Duo Reges: constructio interrete. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Sed et illum, quem nominavi, et ceteros sophistas, ut e Platone intellegi potest, lusos videmus a Socrate. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Torquatus, is qui consul cum Cn. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Odium autem et invidiam facile vitabis. Semovenda est igitur voluptas, non solum ut recta sequamini, sed etiam ut loqui deceat frugaliter. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae

cognoscenda, curiosorum. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.

Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Bork Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Cur haec eadem Democritus? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Nunc vides, quid faciat. Ad eos igitur converte te, quaeso. Prioris generis est docilitas, memoria;

Quis istum dolorem timet? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Immo alio genere; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae

congruentis tenet; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Stoicos roga. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.