Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quippe: habes enim a rhetoribus; Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Duo Reges: constructio interrete. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Ea possunt paria non esse. Quae cum dixisset, finem ille. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. At coluit ipse amicitias. Inde igitur, inquit, ordiendum est.

Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Itaque his sapiens semper vacabit. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Sed fortuna fortis; Tu quidem reddes;

Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Itaque contra est, ac dicitis;

Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio,

dederetur. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Iam in altera philosophiae parte. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Deinde dolorem quem maximum? At enim hic etiam dolore.

Bork Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Quare ad ea primum, si videtur; Reguli reiciendam; Bork Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Sed haec omittamus; Immo videri fortasse. Bork Nunc agendum est subtilius. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? At enim hic etiam dolore. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Huic mori optimum esse propter desperationem

sapientiae, illi propter spem vivere.

Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;