Torquatus, is qui consul cum Cn. De quibus cupio scire quid sentias.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Restant Stoici, qui cum a Peripateticis et Academicis omnia transtulissent, nominibus aliis easdem res secuti sunt. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Duo Reges: constructio interrete. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quid enim?

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;

Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Sed quae

tandem ista ratio est? Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Esse enim, nisi eris, non potes. Ostendit pedes et pectus. Ita nemo beato beatior. Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Si longus, levis dictata sunt.

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit? Videamus igitur sententias eorum,

tum ad verba redeamus. Non est igitur summum malum dolor. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.