Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Id est enim, de quo quaerimus.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; At multis malis affectus. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Sed nimis multa. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Restinguet citius, si ardentem acceperit. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Nulla erit controversia.

Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Memini me adesse P. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Duo Reges: constructio interrete. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Sed residamus, inquit, si placet. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.

Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Maximus dolor, inquit, brevis est. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Satis est ad hoc responsum.

Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Rationis enim perfectio est virtus;

Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas

videres. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;

Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; At enim sequor utilitatem. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Si id dicis, vicimus.