Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Haec dicuntur fortasse ieiunius; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Est, ut dicis, inquam. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Hos contra singulos dici est melius. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;

Itaque contra est, ac dicitis; Pauca mutat vel plura sane; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Suo genere perveniant ad extremum; Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit; Erit enim instructus ad mortem

contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Summus dolor plures dies manere non potest? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Audeo dicere, inquit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam de isto magna dissensio est. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Duo Reges: constructio interrete. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Bork Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Eaedem res maneant alio modo. Minime vero istorum quidem, inquit. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius.